آبجو یکی از قدیمی‌ترین و پرمصرف‌ترین، و پس از آب و چای، از محبوب‌ترین نوشیدنی‌ها نیز محسوب می‌شود. این نوشیدنی از تخمیر نشاسته و انواع دانه غلات تهیه می‌شود. البته بیشتر دانه جو مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما دانه‌هایی چون ذرت، برنج و گندم هم استفاده می‌شوند.
آبجو، یک نوشیدنی قدیمی و پرطرفدار
اصولا آبجو طعم و مزه تلخی دارد که این تلخی به دلیل وجود رازک در آن است. رازک گیاهی علفی و بالا رونده است که ریشه‌های عمیق و منشعب دارد. قسمت مورد استفاده این گیاه، مخروط‌های ماده آن است که معطر بوده و طعم تلخی دارند. این گیاه بیشتر در نواحی شمال ایران از جمله گرگان، چالوس، تنکابن، رشت، لاهیجان و آستارا می‌روید.
از رازک به عنوان یک نگهدارنده طبیعی در تولید آبجو بدون الکل استفاده می‌شود.
اگر بخواهیم در مورد تاریخچه تولید آبجو صحبت کنیم، باید بگوییم که آبجو سازی عمری به درازای تمدن دارد؛ در واقع ده هزار سال پیش از میلاد و زمان کاشت غلات در میان‌رودان یا عراق امروزی باز می‌گردد. قدیمی‌ترین شواهد شیمیایی به دست آمده از ساخت آبجو متعلق به حدود ۳۱۰۰ تا ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد در گودین‌تپه استان کرمانشاه کشور ایران است.
مقاله پیشنهادی: ماءالشعیر تلخ هایسنس
امروزه صنعت آبجوسازی به صنعتی جهانی تبدیل شده که از شرکت‌های چند ملیتی و هزاران تولید کننده کوچکتر مانند تولید کنندگان منطقه‌ای و فروشگاه‌ها تشکیل شده است. هر ساله بیشتر از 133 میلیارد لیتر از این نوشیدنی به فروش می‌رسد.
آبجو و ماءالشعیر چه تفاوتی دارند؟
یکی از سوالاتی که ممکن است با شنیدن دو واژه آبجو و ماءالشعیر به ذهنمان برسد، این است که آیا این دو نوشیدنی یکی هستند یا با هم تفاوت دارند؟
در ادامه می‌خواهیم در پاسخ به همین پرسش، توضیحاتی بدهیم.
در ایران برخی شرکت‌ها دارای واحد مالت سازی هستند و ماءالشعیر تولید شده توسط آن‌ها از جو گرفته می‌شود، در مقابل برخی شرکت‌ها از جو استفاده نمی‌کنند و در نهایت یک نوشیدنی مشابه نوشابه، همراه با طعم‌دهنده مالت تولید می‌کنند.
مقاله پیشنهادی: ماءالشعیر لیمو هایسنس
در قسمت مالت سازی، جو خیس خورده و به قسمت جوانه زنی (وقتی جو جوانه می‌زند، آنزیم‌ها فعال شده و برای عصاره گیری آماده می‌شوند) برده می‌شوند تا جوانه بزنند و سپس، مرحله خشک کردن (ریشه گیری) انجام می‌شود؛ پس از ریشه گیری، پخته می‌شوند تا فرآیند آماده سازی مایع در انجام بگیرد.
سپس به قسمت فیلتراسیون منتقل می‌شوند و در آنجا مایع شفاف شده و بعد از اضافه کردن مواد افزودنی مورد نیاز، ماءالشعیر درست می‌شود.
ماءالشعیر پس از اینکه از لحاظ طعم، مزه و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی تایید کنترل کیفیت را دریافت کند، پس از تزریق گاز CO2 به قسمتی که باید داخل بطری، شیشه یا قوطی ریخته شود، فرستاده می‌شود.
در نهایت می‌توان گفت که تفاوت اصلی بین آبجو بدون الکل و ماءالشعیر در این قسمت از فرایند تولید است که در تهیه آبجو، مخمرها بیشتر کار را انجام می‌دهند اما در تولید ماءالشعیر اجازه داده نمی‌شود که مخمرهایی که روی بافت محصول وجود دارند، رشد کنند.
مقاله پیشنهادی: دلستر هلو هایسنس
آبجو بدون الکل و مزایای آن
اکنون استفاده از آبجو بدون الکل در میان ایرانیان بسیار محبوب و پرطرفدار است. این نوشیدنی در ابتدا فقط به صورت کلاسیک (تلخ) تولید و استفاده می‌شد اما پس از مدتی، کارخانه‌ها به افزودن اسانس و طعم‌های جدید دست زدند که سبب تولید نسل جدید از نوشیدنی شد؛ که البته آن‌ها نیز طرفداران خود را پیدا کردند و به مرور به تنوع آن‌ها نیز افزوده شد.
استفاده از آبجو بدون الکل مزایای بسیار و عوارض کمی دارد. در ادامه به تعدادی از مزایای آن اشاره خواهیم کرد:
-
پاکسازی درونی
آبجو می‌تواند در سم‌زدایی بدن از طریق دستگاه ادراری، بسیار مفید واقع شود. گروهی از قندها به نام بتاگلوکان‌ها که در دیواره‌های سلولی جو وجود دارند، عامل اصلی این اتفاق هستند. به همین علت، آبجو به پاکسازی سیستم درونی بدن کمک کرده و همچنین، می‌تواند به عملکرد درست کلیه‌ها کمک کند که اندام‌هایی کلیدی در پاکسازی بدن هستند.
-
کمک به فعالیت دستگاه گوارش
مصرف آبجو به سلامت و عملکرد صحیح دستگاه گوارش کمک می‌کند. وجود فیبر نامحلول و محلول در آن سبب ایجاد چنین ویژگی شده است.
اگر با مشکلات گوارشی مانند هموروئید، یبوست، یا گاستریت مواجه هستید، ممکن است امتحان کردن این نوشیدنی برای شما مفید باشد.
-
کاهش کلسترول خون
مواد شیمیایی موجود در دانه جو به کاهش کلسترول بد خون (LDL) کمک کرده و همچنین فیبر موجود در آن برای بهبود بیماری قلبی و کلسترول مفید است.
-
کمک به کاهش وزن
یکی دیگر از مزایای کمک به کاهش وزن است. احساس سیری که برای مدت نسبتا طولانی در شخص ایجاد می‌کند، علت این اتفاق است. چرا که روند گوارش آن آهسته‌تر است. همچنین، آبجو از کالری زیاد و چربی کم برخوردار است. این عوامل نوشیدن آن را به روشی موثر برای رفع گرسنگی و پیشگیری از پرخوری تبدیل می‌کنند.
- درمان سنگ کلیه
کمک به درمان سنگ کلیه از مزایای نوشیدن آبجو بدون الکل است. افزایش فشار مثانه‌ای از عواملی است که از شکل‌گیری سنگ کلیه جلوگیری می‌کند. همچنین وجود ویتامین B6 در جو، توده‌های اگزالات کلسیم موجود در کلیه را تجزیه می‌کند. چرا که سنگ‌های کلیه اساسا ترکیبات کلسیمی هستند که تجزیه نشده‌اند.
-
شادابی پوست
به خاطر وجود سلنیوم در آبجو، این نوشیدنی می‌تواند به بهبود خاصیت کشسانی پوست کمک کند و از شل شدن آن جلوگیری کند.
آنتی اکسیدان‌های موجود در آبجو بدون الکل نیز به مبارزه با آسیب رادیکال‌های آزاد که می‌تواند برای پوست مضر باشد، کمک می‌کنند.
انواع آبجو
در حالی که انواع مختلفی از آبجو در جهان وجود دارد، اصول ابتدایی ساخت آن در ملت‌ها و فرهنگ‌های مختلف مشابه است. در مناطقی از اروپا مانند دانمارک، آلمان، بلژیک، بریتانیای کبیر، ایرلند، لهستان، جمهوری چک، هلند و اتریش، انواع مختلفی از آبجو به صورت محلی تهیه می‌گردد. در نقاط دیگر جهان نظیر آمریکا، کانادا و استرالیا آبجو با اقتباس از سبک اروپایی تولید می‌شود.
اجزای تشکیل دهنده آبجو بدون الکل
آبجوی خالص شامل آب، رازک، جوانه جو و مخمر است. در این محتویات، جو به عنوان منبع نشاسته محسوب می‌شود. گاهی امکان دارد از چندین منبع نشاسته به صورت مخلوط استفاده شود؛ مانند برنج، ذرت یا شکر. این کار به عنوان منبعی کم هزینه‌تر از تهیه مالت جو مورد استفاده قرار می‌گیرد.
می توانید یک آبجو بدون الکل، با خواص درمانی فراوان را از هایسنس تهیه نمایید و از طعم واقهی آبجو لذت ببرید.